યારો…ગુસ્તાખી માફ…
માર્ચ 24, 2013 પર 6:26 એ એમ (am) | Posted in ભરત દેસાઇ ' સ્પંદન ', મને ગમતા ગીતો, મારા ગીતો.., મારા અવાજમા ગમતા ગીતો | 3 ટિપ્પણીઓટૅગ્સ: Kishoreda..
મિત્રો.. આમ તો… આખે આખી આ પોસ્ટને મારા ફેશબુકના હોમપેજ મૂકી ચૂક્યો છું. પણ તે છંતા મારા બ્લોગ પર મૂકવાની લાલચ ને અટકાવી ના શક્યો… કારણ..
મારો કવિ મિત્ર.. નીરવ વ્યાસની ગઝલનો એક શેર છે..
શું થાય આદત છે ને ?
માણસ આખર માણસ છે ને ?
તો ..ય પાછો આવુ છું હું
શબ્દો સાથે ચાહત છે ને ?
(તા.ક. કદાચ મૂળ ગઝલ ના શબ્દો મારી યાદશક્તિને આધારે જુદા હોઇ શકે .. તો તે બદલ ક્ષમાયાચના )
અને … આ રહી મારી ફેશબુક મૂકેલી પોસ્ટ..
શક્ય હોય … તો.. તમારો પ્રતિભાવ આપજો..જ
મિત્રો.. શિકાગોનો Winter આમ તો અમેરિકામા કુખ્યાત છે. Snow પડ્યા પછી ધરતી જ્યારે દૂધમલ બનીને એક અલગ રૂપ ધારણ કરે… મૂળ હું માટી નો માણસ… ધરતીના દરેક સ્વરૂપને માનવુ ગમે .. માદક નશીલુ વાતાવરણ .. નજરનો નશો.. રવિવારની રજા … અને હા .. મારા માટે.. કહેવાની જરૂર છે…??????????? …… હું પણ બસ… થોડો નશા મા હતો…
મૌસમ હૈ આશિકાના ઐ ..દિલ
જુલાઇ 12, 2011 પર 4:50 એ એમ (am) | Posted in મારા ગીતો.. | 1 ટીકાટૅગ્સ: ગીત, ગુજરાતી સાહિત્ય, ભરત દેસાઇ ' સ્પંદન '
મિત્રો, ગુજરાતમા લગભગ બધે જ વરસાદનો આરંભ થઇ ચુક્યો છે.. સતત ગરમી અને ઉકળાટ પછી વાતાવરણમા ક્રમસહ ઠંડક અને પ્રકૃતિમા માદકતા પ્રસરી રહી છે.. ભીંજેલી માટીની સોડમ હું હજી પણ માનસિક રીતે અનુભવી રહ્યો છું .. ઝરમર કે ઝાપટા -ઝુપટીનો વરસતો વરસાદ .. કહેવાતી હિન્દુસ્તાની રાજાશાહી.. લારીગલ્લા પરની ટોળાશાહી અને .. હું …. તમે … ને આપણે… બધા થોડેઘણે અંશે આવી મૌસમમા રસ રુચિ અને મનગમતી પ્રવૃતિનો ખરા અર્થમા Enjoy મેળવવા આતુર રહ્યા છે .. મન ગમતી પ્રવૃતિ માટે પણ એક અલગ પ્રકારની માનસિકતાની .. અલગ મિજાજની .. અલગ વાતાવરણની … સાથી સંગાથી વિચારોની તાલમેલ હોય એવા મિત્રોની.. આ તમામ માનવસહજ સ્વભાવની ખાસિયત છે .. મિત્રો વાત પૂરી કરું .. મારા Computer Desk ની બાજુમા વાગતુ iPod dock કોઇ ગીત લહેકારી રહ્યુ છે….. મૌસમ હૈ આશિકાના ઐ ..દિલ .. કહીંસે ઉનકો.. ઐસેમે..ઢૂંઢલાના….
ગીત….
મધરાતે ઝબકીને બારીમા જોયું ત્યાં સડકો તો સુની ને ધોધમાર વર્ષા
ભમ્મરીયા વાદળ..ને..વાદળમા વીજળીને વીજળીના તાર એવા ચમક્યા
મારા ભીતરની રોમ રોમ
ત્યાર પછી ભડક્યાતા
તારી.. જ યાદોના સણકા ……………………….
દુર દુર ડાઘિયા બાળ સહજ રડતા અંધારે આગિયા સરનામું પૂછતા
વડની વડાઇ પર ઘુવડના છોરાં.. એ… રજવાડી ઠાઠમા રમતા
મઘમઘતા વાયરા ભેગા થયાને પછી ટોળા સંગ વાતોએ વળગ્યા….
મારા ભીતરની રોમ રોમ
ત્યાર પછી ભડક્યાતા
તારી.. જ યાદોના સણકા ………….
દિલની કોઇ વાત જાણે ઘૂઘવતા સાગરમા સુનામી મોંજા થઇ ઉછળી
ભીંજેલી માટી એ સોડમ પ્રસરાવી મારી આંખોની ઉંઘ પછી વણસી
વેણુના નાદસમ… ઢોલકના તાલસમ.. મલ્હારી રાગો જ્યાં રણક્યા..
મારા ભીતરની રોમ રોમ
ત્યાર પછી ભડક્યાતા
તારી.. જ યાદોના સણકા ……………………..
એનુ તો શું કરી એ…..
ફેબ્રુવારી 2, 2009 પર 8:10 પી એમ(pm) | Posted in મારા ગીતો.. | 1 ટીકાટૅગ્સ: ભરત દેસાઇ ' સ્પંદન ', શાયરી
મિત્રો આજે ફરી એકવાર મારી લખેલી અછાંદસ રચના તમારી આગળ રજુ કરું છુ.. રચના મહેફિલે બયાન કરી શકાય એ રીતે લખાઇ છે.. આપની સમક્ષ રજુ કરુ છુ.
એ પછી પણ જો ના સમજે એ નુ તો શું કરીએ
રીત એની જો ના બદલે એનુ તો શું કરી એ
આ નગરમા મારા જેવો દિવાનો ક્યાં મળશે
જોયા કરે તું આયના ને એનુ તો શું કરી એ
ભીડ ભાડ ને ટોળા વચ્ચે હું ક્યાં કોઇ ને ગાંઠુ
ખૂબ મનાવ્યુ મનને મારા તનને પણ સમજાવ્યુ મે
દિલતો સાલુ પાગલ છે ને એનુ તો શું કરી એ
છંદ પકડુંતો લય તૂટે છે લય પકડુંતો ભાવ
હૈયે હતુ ને હોઠે આવ્યુ એનુ તો શું કરી એ
એ બધા તો સારા છે ને સારા થૈ રહેવા ના
તખલીફો મારામા છે ભૈલા એનુ તો શું કરી એ
ગોમ ગયો’તો..ગોમ ગયો’તો.
સપ્ટેમ્બર 25, 2008 પર 7:51 એ એમ (am) | Posted in મારા ગીતો.. | 5 ટિપ્પણીઓટૅગ્સ: ગીત, ભરત દેસાઇ ' સ્પંદન '
મિત્રો……..હું જન્મે વાણિયો……કર્મે અને વ્યવસાયે પેઢીયાગત વારસા મળેલી બાપદાદાની ખેતીવાડી….વડોદરાની પૂર્વમા ૮૦કિ.મિ.ના અંતરે ઓરસંગ નદીના કિનારે આવેલુ મારુ વતન.સમય સંજોગને આધિન અથવા બદલાતા જમાનાની માગને આધિન ગામડા તૂટતા ગયા અને શહેર બનતા ગયા પોતાનુ છોડી પારકુ અપનાવતા થૈ ગયા. આ સામાજિક પ્રક્રિયામા થી હું પણ બાદ ના રહી શક્યો .વતન નું ગામ જબુગામ અને ત્યાંથી હિજરત કરીને ( સુધરેલી ભાષામા આ પ્રક્રિયાને move થયો એમ કહી શકાય ) વડોદરામા વેપાર (જન્મે વાણિયો પણ ખરો) અને અંતે આ સફર યુ.એસ.એ. ના શિકાગો સુધી પહોંચી છે.પરંતુ વડોદરાના એ સમયગાળા દરમ્યાન જીવનની બે દુઃખદ ઘટનાઓ બની…… જેમના થકી મારું અસ્તિત્વ આ ધરતી પર જગતનિયંતાએ નિર્મિત કર્યુએ મારી મા અને પિતાજી ફક્ત દોઢ વરસના ટૂંકા સમયગાળા દરમ્યાન આ ફાનીદુનિયાને અલવિદા કહી ગયા……લાગણીઓ ના જે મખમલી ગાદલામા હું આળોટતો હતો એ કોઇકે નોટિસ આપ્યા વગર અચાનક છીનવી લીધુ…….. ખલીલ ધનતેજવી ના શબ્દોમા કહું તો…. આઘા ક્યાં છે સગાસબંધી ક્યાં મિત્રોની ખોટ પડી છેકિંતુ પરંતુ ભીંનીસુકી લાગણીઓ ની ખોટ પડી છે મિત્રો……….આજે પણ એ વતનના એ ‘ગામમા ઘર છે સીમ મા ખેતર છે’ ખેતરમા હવાળો છે…… હવાળામા પાણી છે……… પાણીથી સિંચાયેલા આંબા છે….. આંબા પર….કેરી છે…..ઘરમા ઑસરી છે…. ઑસરીમા હિંચકો છે…….. હા ! બધુ એમનુ એમ જ છે……બધુ એમનુ એમ જ પડ્યુ છે……પણ……કિંતુ…પરંતુ……….કિંતુ…પરંતુ……
ગીત…………. રચના: ભરતદેસાઇ ‘સ્પંદન’
ગોમ ગયો’તો..ગોમ ગયો’તો.. ગોમ ગયો’તો..ગોમ ગયો’તો…
શે’ઢા રે’ઢા ખે’તંરો ભારવા ગોમ ગયો’તો..ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો..
પાદર હેં’ડ્યો ટેટો ફેં’ક્યો મૂછ મરડતો વડલો બેઠો
હેત ભીંની વડવાઇ માપવા ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
છાપ, ચીચુકા, ગીલ્લીદંડા, પો’ચરંગી બીડીઓના ખોખા
ખોખા હા’રે છો’રુ ખો’રવા ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો..
ટીંગા-ટોળી, ધિંગા-મસ્તી, બે’ઉ ટોં’ટીયા છતાં બી લંગડી
ઘર વગર હું ‘ઘર-ઘર’ રમવા ગોમ ગયો’તો…ગોમ ગયો’તો…
સૂની ડે’લી સૂના વાડા ભર્યા પડ્યા છે એ હવાળા
કોઇ નથી છબછબિયાં કરવા ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો…ગોમ ગયો’તો…
છૂટી ચડ્ડી પે’ર્યા પાટલૂન ઘોડાપૂરસુ ફરકે યૌવન
આજ આભથી ભોંય પટકવા ગોમ ગયો’તો…ગોમ ગયો’તો…
ચોંપલી ચંપા મોંજરી મંછા શાંત પડ્યા છે મે’ડી ઝરુખા
ખાલી ઝરુખે દીવડા મૂ’કવા ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
દશકો કાઢ્યો વીસકો વી’ત્યો ઘરનો મો’ભ ત’રીએ તૂટ્યો
મોભ વગર ના હિંચકે હીંચવા ગોમ ગયો’તો…ગોમ ગયો’તો…
પો’ર જે પાદર વાટ જોતી’તી ઓ’ન એ ફોટે મઢી છે
મા વગરના મારા વતનના ગોમ ગયો’તો..ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો.. ગોમ ગયો’તો..ગોમ ગયો’તો.. ગોમ ગયો’તો…
શે’ઢા રે’ઢા ખે’તંરો ભારવા ગોમ ગયો’તો.. ગોમ ગયો’તો…
ગોમ ગયો’તો… ગોમ ગયો’તો…
એ.. મળે તો કે’ જો એને..
સપ્ટેમ્બર 22, 2008 પર 7:17 એ એમ (am) | Posted in મારા ગીતો.. | 4 ટિપ્પણીઓટૅગ્સ: ગીત, ભરત દેસાઇ ' સ્પંદન '
આજે ફરીથી એકવાર મારી લખલી એક રચના આપ મિત્રો સુધી પહોંચાડતા આનંદની લાગણી અનુભવુ છું. વડોદરાના અને દર અઠવાડિયે મળતી કવિમિત્રો ની બેઠકના એક વડીલ કવિ મિત્ર નામે કિર્તિકાંત પુરોહિત…એ મને હંમેશા કહેતા કે ભરત તું ગઝલ ને બદલે ગીત લખ..પરિણામ એ આવ્યુ મિત્રો કે સતત મીઠી સૂચના ના કારણે મને ગીત લખવાનુ પણ શૂરાતન ચડ્યુ…આભાર… પુરોહિત સાહેબ ..નવુ દિશાસૂચન કરવા બાબતે…પ્રસ્તુત છે મારું જ લખેલું એક ગીત………………..
એ મળેતો કે’ જો એ ને યાદ એ ને કરતા’તા
ને શમણાઓ ના દ્રાર ખોલી ને શમણા ઓ મા મળતા’તા
એ મળેતો કે જો એ ને……………..
ઉજાગરા ને જાગરણના ભેદ ભલે ને સમજ્યા નૈ પણ
પેટ છૂટી વાતો કરવા અમે રાતભર ટળવળ’તા
એ મળેતો કે જો એ ને……………..
વૈશાખી બપોર હતી ને ચારેબાજુ આગ હતી પણ
એકબીજા ને મળતા ત્યારે શીતળતા અનુભવતા’તા
એ મળેતો કે જો એ ને……………..
મેઘધનુષી રંગો વાળી ધુમ્મસ ધુમ્મસ યાદ તમારી
ઝરમર ઝરમર શ્રાવણિયો થૈ રોમ રોમ ભીંજવતા’તા
એ મળેતો કે જો એ ને……………..
ભરત દેસાઇ ’સ્પંદન’
Blog at WordPress.com.
Entries and ટિપ્પણીઓ feeds.
'સ્પંદન' ના સ્પંદનો 
